Na YouTube kanalu Lige Socijaldemokrata Vojvodine možete pogledati intervju tzv BHT televizije iz šeher Sarajeva koji vodi Sanela Prašović Gadžo sa Nenadom Čankom vječitim predsjednikom LSV-a. Intervju je urađen 2013. godine i snimljen je u Sremskim Karlovcima kako voditeljka reče u "srcu Vojvodine" i u zdanju sa predivno urađenim starinskim enterijerom. Pretpostavljam da je u pitanju najstarija gimnazija u Srba, nisam bio tamo ali sam vidio mnoge dvorce i palače po Evropi daleko raskošnije od iste a to kažem upravo zato što lokacija nije nimalo slučajno odabrana. Sve je poruka pa i odabir lokacije za intervju sa Čankom u "srcu Vojvodine". Poruka je sasvim jasna. Ovo je Vojvodina. To je barok, to je kultura, to je multikulturalizam, multikonfesionalizam, to je srednja Evropa, to je Panonska nizija, to je tolerancija, to je uljudnost, ljubaznost, vrijedan i pošten rad, to je vladavina zakona .... itd, a to smo mi sve naslijedili od Austrije (opet greška, Vojvodina je bila pod Ugarskom i Peštom a ne pod Bečom), jednom riječju mi (Vojvođani) smo drugačiji i bolji od ružnih, prljavih, lažljivih, prevrtljivih, nasilnih južnjaka, Srbijanaca i Balkanaca. To je poruka u startu a voditeljka je dovoljno glupa da to i prihvati jer je njena mržnja kao muslimanke iz Sarajeva prema Srbima i Srbiji tolika da će rado pristati i na to da bude u sasvim drugoj poziciji, nekoga ko dolazi iz balkanskog, islamskog, primitivnog miljea. Doduše, ona je i u poziciji "tzv žrtve" tog prljavog, nasilnog, ružnog, odvratnog, razvratnog, brutalnog, lažljivog, prevrtljivog, ...., balkanskog, srpskog nacionalizma a Srbija, i to naravno misli se, centralna Srbija je uzrok svega toga, a naravno Beograd se uzima kao simbol i politički centar i kuhinja u kojoj se kuva ta čorba. Znači kulturni, proevropski, kosmpolitski Čanak u "srcu Vojvodine" u Sremskim Karlovcima daje intervju fino upakovanoj buli iz šeher Sarajeva koja je žrtva velikosrpskog nacionalizma, nasilja i Miloševićeve politike koja je došla iz Srbije da uništi njenu "domovinu Bosnu i Hercegovinu" i sve tzv "vrijednosti bh društva". To je poruka u startu i naravno cijeli intervju je išao u tom smijeru. Od Čanka i jedne muslimanke iz Sarajeva ništa se drugo i nije moglo ni očekivati.
Sanela je zapucala put "srca Vojvodine" i apostrofirala da je u Vojvodini kao da se radi o posebnoj državi da udari kontru vezano za priču o Republici Srpskoj i priči vezanoj za vještačku, skaradnu i zločinačku tvorevinu, dejtonsku BiH koja NIKAD nije imala unutrašnji legitimitet! NIKAD!
Sâm intervju je užasno dosadan i nema se tu šta posebno ni čuti a ni vidjeti. Na kraju Čanak izvodi "My Way" od Frank Sinatre na klaviru koji se nalazi u prostoriji gdje je snimljen intervju da začini čorbu sa početka priče o finoj, posebnoj, srednjeevropskoj, uljuđenoj, finoj, .... , Vojvodini koja je sve samo nije Balkan i centralna Srbija. Naravno o Srbima zapadno od Drine odakle i sam Nenad Čanak potiče (njegovi su došljaci iz Like), sve najgore, to se valjda podrazumijeva.
E sad, što se same Vojvodine tiče, istina jeste da su nas Srbe upravo ti Srbi "prečani" uslovno rečeno "kultivizirali". To stoji. Iz Ugarske je došla građanska kultura, pozorište, književnost, poezija, slikarstvo i sve ono što smo preskočili dok smo bili pod divljacima Osmanlijama, na koje su ponosni Sanela Prašović Gadžo i njeni sunarodnici, vjerni podanici Osmanskog carstva i vječiti zaljubljenici u Tursku, Istanbul (čitaj Carigrad) i Ankaru.
Kao prvo, nije tačno da u Vojvodini ima 65% Srba. Srba u Vojvodini ima preko 75%. Drugo, tačno je da su Srbi u Vojvodini prvi put u istoriji u apsolutnoj većini nakon Drugog svjetskog rata ali Srbi su većina na prostoru današnje Vojvodine još od XIX vijeka ali nisu bili apsolutna većina. Popis Austro-Ugarske iz druge polovine XIX vijeka navodi 39% Srba na prostoru Banata, Bačke, Srema i Baranje. Vojvodina kao entitet postoji tek od dolaska komunista na vlast nakon 1945. godine. Vojvođanski identitet, vojvođanska kultura, vojvođanski jezik ... itd, to nikad nije postojalo. Čanak kaže da su Mađari i Nijemci u Vojvodini bili većina, tačno, ali to su dva totalno različita naroda. Zaboravio je da kaže da su i Nijemci u Bačkoj doseljeni tokom XVIII vijeka. Zaboravio je da kaže da su današnji Madžari takođe u 90% doseljenici iz XVIII i XIX vijeka. Istina je da su na prostoru Vojvodine Madžari prisutni od X vijeka ali to je u pitanju prostor sjeverne Bačke a kako je sjeverna Bačka u Vojvodini (mada postoji i dio Bačke u Mađarskoj, Srem tj dio Srema u Hrvatskoj i dio Banata u Rumuniji) onda se računa da su Mažari u Vojvodini u kontinuitetu od X vijeka. Jest kao što su Srbi u Trstu živjeli još od XVIII vijeka i njihovi potomci su izumrli uglavnom ali danas u Trstu živi oko 10 000 Srba i skoro svi su gastarbajteri koji su tamo doseljeni unazad 40 - 50 godina. Gotovo niko od današnjih tršćanskih Srba nije potomak onih starih Srba koji su sagradili crkvu Sv. Spiridona i mnoge velelepne palače i zgrade koje krase taj grad i stoje kao uspomena na njene nekadašnja ugledne građane, trgovce, brodovlasnike, ljekare, arhitekte, umjetnike ... Srbe. E tako vam je slično sa vojvođanskim Madžarima danas. Većina su doseljavani iz Ugarske tokom XVIII i XIX vijeka plus što se mora uzeti u obzir faktor mađarizacije koji je uzeo maha nakon 1848. godine, pa na samom sjeveru Bačke imate Mađare koji nose srpska i slovačka prezimena.
Srbi u Vojvodini, stari Srbi, tokom istorije su sebe uvijek doživljavali kao Srbe. Srpski pjesnici, književnici, tipa Jovan Jovanović Zmaj, Laza Kostić, Sterija Popović, Zaharije Orfelin, Jakov Ignjatović ... i ostali u Ugarskoj su sebe doživljali kao pisce i pjesnike srpskoga jezika i sebe su smatrali, doživljavali i osjećali kao Srbe a po zavičajnoj liniji bili su Vukovarci, Banaćani, Bačvani, Sremci, .... itd kao što sam i ja Krajišnik ali to nije nacija, to je zavičajna pripadnost kao što u Austriji imate Tirolce, Bečlije, Štajerce, Gornjoaustrijance itd itd.
Ono što se mora priznati Nenadu Čanku jesu dvije stvari koje je rekao u intervjuu. Prvo, da pitanje Vojvodine nije nacionalno pitanje u smislu da se Mađari, Česi, Slovaci, Bunjevci, Rumuni i ostali bune zbog kršenja manjinskih prava već se radi o pokretu vojvođanskih Srba koji se bune protiv Beograda. Drugo, na pitanje da li ljudi u Vojvodini kažu za sebe da li su "Srbijanci" ili Vojvođani, Čanak kaže (a to stoji uglavnom) da će neće niko reći da je Srbijanac ali će reći da je Srbin. Doduše, ja lično poznajem i stare Srbe iz Vojvodine (a Nenad Čanak nije od starosjedilaca koji su došli pod Čarnojevićem a niti je od onih koji su tu živjeli i prije Čarnojevića) koji su unitaristi i koji će za sebe reći da su Srbijanci jer smatraju Srbiju za svoju otadžbinu i smeta im nametanje vojvođanskog identiteta. Oni su ponosni Bačvani, Sremci, Banaćani, Baranjci ali Vojvodina im ništa posebno ne znači a pričaju "lalinski", vole tamburu i tamburaše i 1/1 su ono što bi mi rekli Vojvođani, međutim, njima je Beograd glavni grad a Srbija otadžbina a Vojvodina je nešto kao zavičaj koji se sad unazad tako nekih 70 godina od dolaska komunista, tako i zove. Zapravo, komunisti su i pokrenuli tu priču o Vojvodini kao nekoj posebnosti. Istina jeste da je Vojvodina drugačija, ali i Bosanska Krajina je drugačija u odnosu na Šumadiju pa šta sad ? Ja bih se veoma rado priključio i živio u jedinstvenoj srpskoj državi koja obuhvata i Šumadiju i Banat i Bačku i Bosansku Krajinu i Podrinje i Romaniju i Hercegovinu i Crnu Goru i Kotor i Dubrovnik i ništa mi ne bi smetale te "razlike".
Na kraju krajeva Sanela Prašović Gadžo kao muslimanka bi morala uvažavati naše prekodrinske razlike koje su ogromne. Ja sam Srbin iz bivše Bosne i Hercegovine i za mene je Bosna srpska kao i Hercegovina. Sve je to srpsko. Ovdje se govori srpski jezik i ovo je srpski etnički prostor a ona i njena kultura i identitet pripada Aziji. Naše razlike su neuporedivo veće nego razlike Srba iz Bačke i Srba iz Šumadije, iako mi ovdje, građanistima u Srbiji i Hrvatskoj izgledamo svi isti. To je forma. Suština je sasvim drugačija. Naši pogledi na život i svijet su dva univerzuma, pa bi tako Sanela Prašović Gadžo prije trebala malo da ode do Srpskog Sarajeva koji joj dođe ispod prozora, nego što se petlja u srpsko-srpske odnose u samoj Srbiji. Neće se Vojvodina nikad odvojiti od Srbije ali Republika Srpska hoće, samo je pitanje vremena i imaće jednog dana (a to doduše ima i sada) srpsku zastavu na zapadnoj srpskoj granici, baš tu ispod prozora sobe u kojoj spava i prima nekog jebača u svom šeher Sarajevu.
E sada dolazi onaj najogavniji dio kada Nenad Čanak kaže da u Novom Sadu prije 20-30 godina, u užem jezgru grada je bilo nekih 210 000 stanovnika a sada je 340 000. Došli su kaže Čanak u prvom talasu Srbi iz Hrvatske, pa iz Bosne i na kraju sa Kosova i Metohije. To je valjda tačno, jer ne znam sad tačno demografske prilike i kretanja u Novom Sadu i jasno je da se broj stanovnika u Vojvodini održava već decenijama isključivo mehaničkim prilivom stanovnika a ne po osnovu nataliteta. Šta je sad tu ogavno ? Ogavan je zaključak i poruka koju šalje Nenad Čanak kako su čak i ti ljudi koji su došli "shvatili" ko im je šta uradio i ko im je krivac i koga treba mrziti a to je naravno Beograd. Ispada da je Milošević i Beograd protjerao Srbe iz Knina, Dubrovnika, Zadra, Sarajeva, Mostara, Konjica, Prizrena, Peći, Prištine ...itd, što je ne samo netačno već i težak zločin. Ispada da je Milošević kriv što ne neki ustaša u Šibeniku bacio bombu u dvorište rodne kuće Arsena Dedića od oca Jova, nekad predsjednika crkvene opštine SPC u Šibeniku a koji se izjašnjava kao Hrvat i bio lojalan Tuđmanu. Da li su i za to odgovorni Slobodan Milošević, Beograd i srpski nacionalisti ?
Još ogavnije jeste to što se nameće zaključak da upravo takvi ljudi kao Čanak od tih pridošlica, koristeći njihovu slabost, došljaka u novoj sredini i slične sentimente koje imaju migranti inače a nisu svi ljudi jaki i otporni, da upravo te ljude nahuškaju protiv Beograda u želji i nadi da će se u novoj sredini bolje integrisati i što prije postati prihvaćeni kao "Vojvođani". To nije ništa novo. Najžešći zagovornici autonomije Vojvodine i jesu potomci došljaka i kolonista kao što je i sâm Nenad Čanak. Imali smo i primjer istoričara Končara, rođenog na Grmeču, pa primjer Janje Beč Nojman, ćerke oznaša sa Korduna koja i dan danas živi u kući otetoj od folksdojčera u Pančevu koja je vatrena "Vojvođanka" žešća i od samog Dragana Veslionova koji istina jeste jedan od rijetkih starih Srba u čitavoj toj priči. Janja Beč Nojman (Beč je prezime Srba sa Korduna a ovo Nojman je od muža Nijemca za kojeg se udala da bi dobila papire u Njemačkoj gdje predaje sociologiju) je takođe rado viđen gost u šeher Sarajevu na svim skupovima i tribinama gdje se orgija protiv Srbije i Srba.
Nenad Čanak, Janja Beč Nojman i takvi, to nije Vojvodina!
Sanela je zapucala put "srca Vojvodine" i apostrofirala da je u Vojvodini kao da se radi o posebnoj državi da udari kontru vezano za priču o Republici Srpskoj i priči vezanoj za vještačku, skaradnu i zločinačku tvorevinu, dejtonsku BiH koja NIKAD nije imala unutrašnji legitimitet! NIKAD!
Sâm intervju je užasno dosadan i nema se tu šta posebno ni čuti a ni vidjeti. Na kraju Čanak izvodi "My Way" od Frank Sinatre na klaviru koji se nalazi u prostoriji gdje je snimljen intervju da začini čorbu sa početka priče o finoj, posebnoj, srednjeevropskoj, uljuđenoj, finoj, .... , Vojvodini koja je sve samo nije Balkan i centralna Srbija. Naravno o Srbima zapadno od Drine odakle i sam Nenad Čanak potiče (njegovi su došljaci iz Like), sve najgore, to se valjda podrazumijeva.
E sad, što se same Vojvodine tiče, istina jeste da su nas Srbe upravo ti Srbi "prečani" uslovno rečeno "kultivizirali". To stoji. Iz Ugarske je došla građanska kultura, pozorište, književnost, poezija, slikarstvo i sve ono što smo preskočili dok smo bili pod divljacima Osmanlijama, na koje su ponosni Sanela Prašović Gadžo i njeni sunarodnici, vjerni podanici Osmanskog carstva i vječiti zaljubljenici u Tursku, Istanbul (čitaj Carigrad) i Ankaru.
Kao prvo, nije tačno da u Vojvodini ima 65% Srba. Srba u Vojvodini ima preko 75%. Drugo, tačno je da su Srbi u Vojvodini prvi put u istoriji u apsolutnoj većini nakon Drugog svjetskog rata ali Srbi su većina na prostoru današnje Vojvodine još od XIX vijeka ali nisu bili apsolutna većina. Popis Austro-Ugarske iz druge polovine XIX vijeka navodi 39% Srba na prostoru Banata, Bačke, Srema i Baranje. Vojvodina kao entitet postoji tek od dolaska komunista na vlast nakon 1945. godine. Vojvođanski identitet, vojvođanska kultura, vojvođanski jezik ... itd, to nikad nije postojalo. Čanak kaže da su Mađari i Nijemci u Vojvodini bili većina, tačno, ali to su dva totalno različita naroda. Zaboravio je da kaže da su i Nijemci u Bačkoj doseljeni tokom XVIII vijeka. Zaboravio je da kaže da su današnji Madžari takođe u 90% doseljenici iz XVIII i XIX vijeka. Istina je da su na prostoru Vojvodine Madžari prisutni od X vijeka ali to je u pitanju prostor sjeverne Bačke a kako je sjeverna Bačka u Vojvodini (mada postoji i dio Bačke u Mađarskoj, Srem tj dio Srema u Hrvatskoj i dio Banata u Rumuniji) onda se računa da su Mažari u Vojvodini u kontinuitetu od X vijeka. Jest kao što su Srbi u Trstu živjeli još od XVIII vijeka i njihovi potomci su izumrli uglavnom ali danas u Trstu živi oko 10 000 Srba i skoro svi su gastarbajteri koji su tamo doseljeni unazad 40 - 50 godina. Gotovo niko od današnjih tršćanskih Srba nije potomak onih starih Srba koji su sagradili crkvu Sv. Spiridona i mnoge velelepne palače i zgrade koje krase taj grad i stoje kao uspomena na njene nekadašnja ugledne građane, trgovce, brodovlasnike, ljekare, arhitekte, umjetnike ... Srbe. E tako vam je slično sa vojvođanskim Madžarima danas. Većina su doseljavani iz Ugarske tokom XVIII i XIX vijeka plus što se mora uzeti u obzir faktor mađarizacije koji je uzeo maha nakon 1848. godine, pa na samom sjeveru Bačke imate Mađare koji nose srpska i slovačka prezimena.
Srbi u Vojvodini, stari Srbi, tokom istorije su sebe uvijek doživljavali kao Srbe. Srpski pjesnici, književnici, tipa Jovan Jovanović Zmaj, Laza Kostić, Sterija Popović, Zaharije Orfelin, Jakov Ignjatović ... i ostali u Ugarskoj su sebe doživljali kao pisce i pjesnike srpskoga jezika i sebe su smatrali, doživljavali i osjećali kao Srbe a po zavičajnoj liniji bili su Vukovarci, Banaćani, Bačvani, Sremci, .... itd kao što sam i ja Krajišnik ali to nije nacija, to je zavičajna pripadnost kao što u Austriji imate Tirolce, Bečlije, Štajerce, Gornjoaustrijance itd itd.
Ono što se mora priznati Nenadu Čanku jesu dvije stvari koje je rekao u intervjuu. Prvo, da pitanje Vojvodine nije nacionalno pitanje u smislu da se Mađari, Česi, Slovaci, Bunjevci, Rumuni i ostali bune zbog kršenja manjinskih prava već se radi o pokretu vojvođanskih Srba koji se bune protiv Beograda. Drugo, na pitanje da li ljudi u Vojvodini kažu za sebe da li su "Srbijanci" ili Vojvođani, Čanak kaže (a to stoji uglavnom) da će neće niko reći da je Srbijanac ali će reći da je Srbin. Doduše, ja lično poznajem i stare Srbe iz Vojvodine (a Nenad Čanak nije od starosjedilaca koji su došli pod Čarnojevićem a niti je od onih koji su tu živjeli i prije Čarnojevića) koji su unitaristi i koji će za sebe reći da su Srbijanci jer smatraju Srbiju za svoju otadžbinu i smeta im nametanje vojvođanskog identiteta. Oni su ponosni Bačvani, Sremci, Banaćani, Baranjci ali Vojvodina im ništa posebno ne znači a pričaju "lalinski", vole tamburu i tamburaše i 1/1 su ono što bi mi rekli Vojvođani, međutim, njima je Beograd glavni grad a Srbija otadžbina a Vojvodina je nešto kao zavičaj koji se sad unazad tako nekih 70 godina od dolaska komunista, tako i zove. Zapravo, komunisti su i pokrenuli tu priču o Vojvodini kao nekoj posebnosti. Istina jeste da je Vojvodina drugačija, ali i Bosanska Krajina je drugačija u odnosu na Šumadiju pa šta sad ? Ja bih se veoma rado priključio i živio u jedinstvenoj srpskoj državi koja obuhvata i Šumadiju i Banat i Bačku i Bosansku Krajinu i Podrinje i Romaniju i Hercegovinu i Crnu Goru i Kotor i Dubrovnik i ništa mi ne bi smetale te "razlike".
Na kraju krajeva Sanela Prašović Gadžo kao muslimanka bi morala uvažavati naše prekodrinske razlike koje su ogromne. Ja sam Srbin iz bivše Bosne i Hercegovine i za mene je Bosna srpska kao i Hercegovina. Sve je to srpsko. Ovdje se govori srpski jezik i ovo je srpski etnički prostor a ona i njena kultura i identitet pripada Aziji. Naše razlike su neuporedivo veće nego razlike Srba iz Bačke i Srba iz Šumadije, iako mi ovdje, građanistima u Srbiji i Hrvatskoj izgledamo svi isti. To je forma. Suština je sasvim drugačija. Naši pogledi na život i svijet su dva univerzuma, pa bi tako Sanela Prašović Gadžo prije trebala malo da ode do Srpskog Sarajeva koji joj dođe ispod prozora, nego što se petlja u srpsko-srpske odnose u samoj Srbiji. Neće se Vojvodina nikad odvojiti od Srbije ali Republika Srpska hoće, samo je pitanje vremena i imaće jednog dana (a to doduše ima i sada) srpsku zastavu na zapadnoj srpskoj granici, baš tu ispod prozora sobe u kojoj spava i prima nekog jebača u svom šeher Sarajevu.
E sada dolazi onaj najogavniji dio kada Nenad Čanak kaže da u Novom Sadu prije 20-30 godina, u užem jezgru grada je bilo nekih 210 000 stanovnika a sada je 340 000. Došli su kaže Čanak u prvom talasu Srbi iz Hrvatske, pa iz Bosne i na kraju sa Kosova i Metohije. To je valjda tačno, jer ne znam sad tačno demografske prilike i kretanja u Novom Sadu i jasno je da se broj stanovnika u Vojvodini održava već decenijama isključivo mehaničkim prilivom stanovnika a ne po osnovu nataliteta. Šta je sad tu ogavno ? Ogavan je zaključak i poruka koju šalje Nenad Čanak kako su čak i ti ljudi koji su došli "shvatili" ko im je šta uradio i ko im je krivac i koga treba mrziti a to je naravno Beograd. Ispada da je Milošević i Beograd protjerao Srbe iz Knina, Dubrovnika, Zadra, Sarajeva, Mostara, Konjica, Prizrena, Peći, Prištine ...itd, što je ne samo netačno već i težak zločin. Ispada da je Milošević kriv što ne neki ustaša u Šibeniku bacio bombu u dvorište rodne kuće Arsena Dedića od oca Jova, nekad predsjednika crkvene opštine SPC u Šibeniku a koji se izjašnjava kao Hrvat i bio lojalan Tuđmanu. Da li su i za to odgovorni Slobodan Milošević, Beograd i srpski nacionalisti ?
Još ogavnije jeste to što se nameće zaključak da upravo takvi ljudi kao Čanak od tih pridošlica, koristeći njihovu slabost, došljaka u novoj sredini i slične sentimente koje imaju migranti inače a nisu svi ljudi jaki i otporni, da upravo te ljude nahuškaju protiv Beograda u želji i nadi da će se u novoj sredini bolje integrisati i što prije postati prihvaćeni kao "Vojvođani". To nije ništa novo. Najžešći zagovornici autonomije Vojvodine i jesu potomci došljaka i kolonista kao što je i sâm Nenad Čanak. Imali smo i primjer istoričara Končara, rođenog na Grmeču, pa primjer Janje Beč Nojman, ćerke oznaša sa Korduna koja i dan danas živi u kući otetoj od folksdojčera u Pančevu koja je vatrena "Vojvođanka" žešća i od samog Dragana Veslionova koji istina jeste jedan od rijetkih starih Srba u čitavoj toj priči. Janja Beč Nojman (Beč je prezime Srba sa Korduna a ovo Nojman je od muža Nijemca za kojeg se udala da bi dobila papire u Njemačkoj gdje predaje sociologiju) je takođe rado viđen gost u šeher Sarajevu na svim skupovima i tribinama gdje se orgija protiv Srbije i Srba.
Nenad Čanak, Janja Beč Nojman i takvi, to nije Vojvodina!
Comments
Post a Comment